Shih tzu, w dosłownym tłumaczeniu z języka chińskiego „lwi pies” – rasa wywodząca się z Tybetu, obecnie ciesząca się ogromną popularnością na całym świecie. Zastanawiasz się, co cechuje te niewielkie psy o intrygującej nazwie i urokliwym wyglądzie? Co sprawia, że zyskały tak wielu miłośników? Jak wygląda codzienne życie z shih tzu? Ile kosztuje jego utrzymanie i jak czasochłonna jest opieka nad nim? Odpowiedzi na wszystkie te pytania znajdziesz poniżej - przeczytaj i przekonaj się, czy to właśnie pies dla Ciebie!
Shih tzu – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: 20-27 cm
- Sierść: długa
- Długość życia: 10-18 lat
- Waga: 4,5-7,5 kg
Shih tzu – wzorzec rasy
Wzorzec FCI opisuje tę rasę jako małą i krzepką, z obfitym owłosieniem i „twarzą chryzantemy”, przez co psy te uzyskały też przydomek „Chrysanthemum Dog”. Rasa ta została zaklasyfikowana do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa, która nie podlega próbom pracy.
Jakie konkretne cechy powinien posiadać pies rasy shih tzu z rodowodem?
- Szeroka, okrągła głowa z wyraźnym stopem
- Obfita broda i bokobrody
- Włosy na kufie rosnące w górę (efekt chryzantemy)
- Grzbiet nosa na poziomie dolnej powieki, lekko zadarty
- Nos czarny lub ciemnowątrobiany u wybranych maści
- Szeroko rozwarte nozdrza
- Graniasta i krótka kufa
- Zamknięte wargi
- Lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy
- Duże, ciemne, szeroko rozstawione oczy
- Uszy zwisające, obficie owłosione
- Ogon noszony wysoko ponad grzbietem
- Krótkie i muskularne nogi
- Zaokrąglone łapy
- Umiarkowanie obfity podszerstek
Możemy spotkać psy tej rasy o wielu rozmaitych umaszczeniach – wzorzec FCI dopuszcza wszystkie maści. Wyróżniamy psy:
- jednolite – najczęściej białe, czarne, brązowe, płowe (biszkoptowe),
- łaciate – m.in. biały z czarnym, brązowym lub biszkoptowym,
- tricolor (cieszą się one największą popularnością).
Bardzo pożądane jest, by psy łaciate posiadały biały koniec ogona i białą strzałkę na czole.
Co ciekawe, shih tzu mogą zmieniać umaszczenie w ciągu swojego życia. Szczeniaki mogą wyglądać inaczej niż pies dorosły – mogą wraz z upływem lat stać się ciemniejsze lub ich łaty mogą zanikać. Z tego właśnie powodu wzorzec nie określa umaszczeń, które są nieuznawane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną.
Cechy, które są określane jako wady dyskwalifikujące, to agresja lub wyraźna lękliwość oraz poważne wady budowy.
Bardzo ważne jest, by kupować psy od sprawdzonych hodowców, którzy dopuszczają do rozrodu tylko psy spełniające kryteria zawarte we wzorcu. Pseudohodowle, które sprzedają psy bez rodowodu, najczęściej nie zwracają uwagi na wady w budowie czy behawiorze rozmnażanych zwierząt, co wiąże się z ryzykiem przekazywania tych wad potomstwu.
Shih tzu – charakter
Shih tzu to psy ufne, oddane człowiekowi i lubiące kontakt z nim. Uwielbiają bycie w centrum uwagi i czułości ze strony właściciela. Jednak są też niezależne i lubią chwile samotności, co z pewnością jest zaletą przy pozostawieniu psa na kilka godzin samego w domu.
Są to psy bardzo przyjacielskie i o zrównoważonym usposobieniu, dzięki czemu nadają się także dla dzieci i nie sprawiają problemów w kontaktach z innymi zwierzętami. Nie są typem „awanturnika” skorego do konfliktów, są za to ciekawskie oraz chętne i przyjaźnie nastawione do poznawania nowych zwierząt i ludzi, choć bywają czasem nieco lękliwe.
W domu potrafią zachować spokój, ale lubią też wykorzystać zgromadzoną energię na długie spacery i wspólne zabawy z opiekunem. Ich umiarkowany stopień aktywności i niewielkie rozmiary sprawiają, że nadają się zarówno do dużego domu z ogrodem, jak i małego mieszkania w centrum miasta.
Shih tzu – długość życia
Shih tzu określane są jako rasa długowieczna – żyją one około 10-18 lat. Aby nasz przyjaciel mógł cieszyć nas swoim towarzystwem przez długie lata, konieczne jest zapewnienie mu odpowiedniej opieki poprzez:
- szczepienia profilaktyczne wykonywane zgodnie z kalendarzem szczepień,
- odrobaczanie poprzedzone badaniem kału,
- regularne badania profilaktyczne pozwalające wykryć choroby we wczesnym ich stadium,
- dobranie pełnowartościowej diety opartej na produktach wysokiej jakości,
- zapewnienie odpowiedniej dawki ruchu poprzez spacery i wspólne zabawy,
- dbanie o higienę psa i jego otoczenia.
Shih tzu – zdrowie
Syndrom ras brachycefalicznych
Shih tzu zaliczane są do grupy ras brachycefalicznych (z mocno skróconą kufą), do której należą również mopsy, buldogi francuskie, buldogi angielskie i pekińczyki. Niestety, skrócona kufa może być przyczyną wystąpienia wad anatomicznych znacznie utrudniających oddychanie:
- zwężone nozdrza,
- przerost podniebienia miękkiego,
- zapadnięcie krtani,
- niedorozwój tchawicy,
- wynicowane kieszonki krtaniowe.
Objawami syndromu ras brachycefalicznych, które mogą wskazywać na to, że nasz pupil obarczony jest wymienionymi powyżej wadami układu oddechowego są:
- świszczący lub charczący oddech,
- chrapanie,
- oddychanie przez otwarty pysk,
- krztuszenie się podczas jedzenia,
- wymiotowanie bezpośrednio po posiłku lub po wzmożonym wysiłku,
- skłonność do udarów cieplnych,
- nietolerowanie wysokich temperatur,
- niechęć do podejmowania wysiłku fizycznego,
- szybsze męczenie się,
- ospałość i brak energii,
- bezdech nocny,
- nawracające stany zapalne dróg oddechowych.
Choroby oczu
Oprócz problemów związanych z układem oddechowym, rasa ta jest również predysponowana do występowania schorzeń oczu:
- zapalenie spojówek,
- owrzodzenia rogówki,
- niedrożność kanalików łzowych,
- wypadanie gałki ocznej, spowodowane osadzeniem stosunkowo dużej gałki ocznej w zbyt płytkim oczodole.
Inne schorzenia
Shih tzu mogą dotykać też inne problemy zdrowotne, takie jak:
- alergie pokarmowe,
- infekcje uszu,
- dysplazja nerek,
- kamica moczowa,
- choroby przyzębia,
- wady zgryzu.
Szereg schorzeń, które mogą dotykać shih tzu, najczęściej dotyczy psów bez rodowodu, które zostały zakupione z pseudohodowli. W takich miejscach dochodzi do nieodpowiedzialnego rozmnażania psów z poważnymi wadami, co sprawia, że kupując teoretycznie zdrowe szczeniaki, możemy stać się stałymi klientami gabinetów weterynaryjnych.
Psy pochodzące z rzetelnych hodowli, czyli tych zarejestrowanych w Związku Kynologicznym, rzadko dotknięte są tymi chorobami. Hodowcy starają się wyeliminować niepożądane cechy u szczeniąt i przeznaczają do rozrodu tylko w pełni zdrowe zwierzęta.
Kilka z chorób, które mogą dotknąć naszego pupila, jest też wynikiem zaniedbania ze strony właściciela i można ich uniknąć dzięki odpowiedniej pielęgnacji.
Shih tzu – pielęgnacja
Shih tzu to psy o długiej i gęstej okrywie włosowej, dlatego też wymagają one starannej pielęgnacji, by były w dobrej kondycji, a ich sierść była gładka i lśniąca.
Najważniejsze kroki właściwej pielęgnacji:
- codzienne szczotkowanie za pomocą twardej, wygładzającej szczotki – podczas czesania istotne jest też unoszenie warstwy włosów, by dokładnie rozczesać sierść od samej skóry,
- czesanie wąsa grzebieniem – ze względu na długą sierść, włosy mogą sklejać się od pokarmu podczas jedzenia,
- przemywanie oczu wilgotnym wacikiem – usuwa nagromadzoną w kącikach oczu wydzielinę łzową z osadem, która może wywołać miejscowe zapalenie skóry,
- przycinanie włosów w okolicy oczu lub związywanie ich gumeczką – wchodzące w oczy włosy również przyczyniają się do rozwoju schorzeń oczu, m.in. zapalenia spojówek,
- co 3-4 tygodnie kąpiel – używamy do tego celu kosmetyków przeznaczonych dla zwierząt, kosmetyki dla ludzi mogą podrażnić skórę naszego pupila,
- w zależności od upodobań właściciela – sierść może być krótko przycinana (najlepiej u doświadczonego groomera) lub może być długa i opadająca na boki – wymaga ona jednak znacznie więcej czasu i uwagi,
- regularne czyszczenie uszu – pozwoli zapobiec infekcjom uszu,
- szczotkowanie zębów – regularne usuwanie zanieczyszczeń zapobiega problemom z zębami,
- przycinanie pazurków – nie ścierają się one w naturalny sposób, dlatego konieczne jest ich przycinanie,
- odpowiednie żywienie – dostarczanie organizmowi wszystkich potrzebnych mu składników odżywczych jest niezbędne dla zachowania skóry i sierści w dobrej kondycji.
Shih tzu – żywienie
Psy tej rasy są łakome i skłonne do tycia, dlatego bardzo ważne jest dostosowanie porcji do zapotrzebowania energetycznego i karmienie pupila o określonych porach. Należy pamiętać również o zapewnieniu zwierzakowi niezbędnej dawki ruchu w ciągu dnia.
Przy wyborze karmy warto przeczytać skład produktów – karmy dobrej jakości mają przejrzysty skład.
Co w takim razie powinna zawierać dobra karma dla naszego psa?
- Mięso i ryby – minimum 50% karmy
- Oleje – maksimum 20% karmy
- Warzywa i owoce
- Zioła
Jak często karmić psa? Szczeniaki 3-4 porcje dziennie, pies dorosły – 2 porcje dziennie. Są to wartości optymalne dla większości psów, jednak zawsze warto skonsultować kwestie karmienia z lekarzem weterynarii lub dietetykiem weterynaryjnym.
Z uwagi na łakomość shih tzu trzeba z ostrożnością podawać psu smakołyki. Mogą być one traktowane jako nagroda podczas szkolenia i zabawy, jednak nie należy przesadzać z ich ilością i należy doliczać je do bilansu kalorycznego.
Shih tzu – szkolenie i wychowanie
Rasa ta jest rasą towarzyszącą i nie podlega próbom pracy. Jednak tak jak w przypadku każdej innej rasy, należy nauczyć psa posłuszeństwa. Shih tzu są bardzo inteligentne i na ogół chętnie współpracują z człowiekiem, a ich szkolenie nie sprawia większych problemów. Trzeba jednak zachować stanowczość, gdyż ze względu na swoją niezależność bywają nieco uparte.
Nauczenie szczeniaka podstawowych komend z pozoru wydaje się łatwe, jednak jest to bardzo ważny etap i jeśli zostanie przeprowadzony nieprawidłowo, może wiązać się z problemami behawioralnymi w przyszłości. Jeżeli nie masz doświadczenia w szkoleniu młodego psa, warto skorzystać z pomocy doświadczonego trenera psów.
Istotna jest także socjalizacja szczeniąt, by w przyszłości nie wykazywały one lęku w kontaktach z innymi psami, co może stanowić problem podczas spacerów. Dobrym pomysłem może okazać się uczęszczanie z psem do psiego przedszkola.
Shih tzu – szczeniaki i hodowla
Rasa ta cieszy się ogromną popularnością, co powoduje, że wybór hodowli jest bardzo duży. Niestety popularność shih tzu wiąże się także z powstawaniem licznych pseudohodowli niezrzeszonych w Związku Kynologicznym, dla których zysk jest ważniejszy niż zdrowie psa.
Z tego powodu warto przed zakupem sprawdzić, czy hodowla, którą wybraliśmy, zapewnia psom odpowiednie warunki i dba należycie o ich zdrowie i samopoczucie. Możesz poprosić hodowcę również o pokazanie zaświadczenia o braku obciążeń wadami genetycznymi rodziców szczenięcia. Jeśli wszystko jest w porządku, została już tylko ostatnia formalność – podpisanie umowy kupna-sprzedaży psa.
Szczeniaki z dobrych hodowli trafiają do nowych domów już po pierwszych szczepieniach, z książeczką zdrowia, często również z wszczepionym chipem.
Shih tzu – cena
Cena szczeniąt z rodowodem waha się od 1500 do 4000 złotych. Jest uzależniona od renomy hodowli i osiągnięć wystawowych rodziców. W cenę szczenięcia wchodzi utrzymanie matki szczeniąt i później również samych szczeniąt (koszt pożywienia, pielęgnacji, udziału w wystawach, wizyt w gabinecie weterynaryjnym) oraz wiedza hodowcy i czas poświęcony na opiekę.
Można nabyć również psa bez rodowodu za kilkaset złotych, jednak najczęściej jest to pies z miejsca, w którym suki hodowlane są rozmnażane bez względu na ich stan zdrowia, nie zawsze w odpowiednich warunkach. Kupno takiego psa to co prawda niższa cena, jednak bardzo często wiąże się z problemami zdrowotnymi zwierzęcia, które generują niemałe koszty leczenia.
Jeśli nie stać nas na kupno shih tzu z renomowanej hodowli, możemy poszukać psów w typie rasy do adopcji. Tym samym damy kochający dom psu ze schroniska i zdobędziemy wiernego przyjaciela za darmo.
Shih tzu – historia rasy, ciekawostki
Pochodzenie shih tzu nie jest do końca wyjaśnione. Istnieje teoria, że psy tej rasy powstały w wyniku skrzyżowania pekińczyków z lhasa apso, jednak badania DNA zaprzeczają tej teorii – wskazują na to, że psy te należą do grupy ras pierwotnych.
Najprawdopodobniej wywodzą się one z Tybetu. Nazwa „lwi pies” wzięła się stąd, że były one porównywane do lwów towarzyszących Buddzie, będących wcieleniem zmarłych kapłanów.
W XVII wieku trafiły do chińskich pałaców, a w 1929 r. sprowadzono je do Wielkiej Brytanii, która objęła shih tzu swoim patronatem. Stamtąd psy te trafiły do innych krajów Europy.
Do Polski przywiezione zostały dopiero w latach 80. XX wieku.
„Lwi pies” nie jest jedyną nazwą tych psów. Ich głowa z przyciętą sierścią przypomina kształtem chryzantemę, dlatego nazywa się je też „Chrysanthemum Dog”.
Shih tzu – dla kogo?
Shih tzu to psy o przyjaznym usposobieniu. Lubią czasem spędzić czas samotnie, jednak są też oddane swojemu właścicielowi. Uwielbiają spokój i wylegiwanie się na kolanach opiekuna połączone z pieszczotami, ale są również chętne na wspólne zabawy, podczas których mogą wykorzystać nagromadzone pokłady energii. Tolerują dzieci i inne zwierzęta. Jeśli opiekun jest stanowczy, nie sprawiają problemów w tresurze.
Ze względu na mały rozmiar i niskie potrzeby związane z aktywnością, sprawdzą się zarówno w dużym domu z ogrodem, jak i kawalerce w centrum miasta. Będą odpowiednim kompanem dla rodziny z dziećmi, osób starszych czy singli. Inni czworonożni domownicy również nie powinni stanowić dla shih tzu problemu.
Jest to jednak rasa, która wymaga codziennej pielęgnacji, więc nie będzie ona odpowiednia dla osób zapracowanych. Nie sprawdzi się też dla osób o bardzo aktywnym trybie życia, które chciałyby mieć towarzysza podczas treningów.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
